27 Ocak 2014 Pazartesi

DEMİR ADAM/SANISH HAMILEYMISH!!! :))


http://www.youtube.com/watch?v=Ff4qGOoyFZ8
İşte hayatımı değiştiren ses bu linkte saklı… Tam 9 hafta 6 günlük hamileyim!!! İçimden tren yolu geçiyor sanki… kalbi olan küçücük bir noktacık O :)) İşte bizim hayatımız içimde atmaya başlayan bu kalple yeni bir forma kavuştu:)

Demir, namı diğer “Demir Adam”ın içimdeki varlığımı öğrendiğimde kendisi henüz 5 haftalıktı. Hep hamile olunca idrar testi yapıp fotoğrafını çekeceğimi düşünmüştüm fakat hiç idrar testi yapmadım. Ben de kan tahlilimin sonucunu çektim artık ne yapalım:)


                           Bu arada yukarıdaki tahlil sonucunda doğum tarihim yanlış yazılmış!!:))


Eşime eve kadar sabredemeyip arabada söyleyiverdim hamile olduğumu. Siz siz olun araba kullanan eşe hamile olduğunuzu söylemeyin!! Eve kelle koltukta ulaştık valla:))
Bu kurabiyelerse Özge-Murat-Arca Bozkurt’dan:) Her özel anımızda yanımızda olduğunuz için buradan kocaman öpücükler yolluyorum size:)

 
Sonra hangi doktora gitsem acaba diye araştırmalara başladım. Aslında kararım netti “TOBB Etü Hastanesi’nde doğum yapmak istiyordum bu nedenle o hastanenin kadın doğumcularından birisine gitmeyi tercih ettim. Web sayfasına girip özgeçmişlerini okudum, sonra fotoğrafı en babacan olandan randevu aldım:) Evet doktoruma aynen bu şekilde karar verdim. Sonra seçtiğim doktor hakkında araştırmalara başladım fakat bir blog dışında doktorumla ilgili olumlu-olumsuz hiçbir yazıya rastlayamadım. Dr. Tamer BİLENSOY tüm hamileliğimi takip ederek, mutlu sona/başlangıca kavuşmamızı sağladı. Sakin, esnek, açıklayıcı, ulaşılabilir… Öyle “ben doktorum hayatın benim ellerimde” havalarında değil. Kendinizi sanki bir arkadaşınızla sohbet eder gibi hissediyorsunuz. İmkanı olan herkese doktorumu tavsiye ediyorum. Evet bir resme bakarak karar verdim, bir kumar oynadım ama kazandım!! :) Bu arada hiç fotoğraftaki gibi değilmiş o ayrı:))
Çoookkk mutlu bir hamilelik dönemi geçirdim. İlk aylarda biraz gece bulantıları, kendi pişirdiğim yemeği yiyememek gibi sıkıntılarım olsa da çok kısa sürdü. Etrafımdaki herkes tüm hamilelik sürecimde bana prenses gibi davrandı. Okuldaki arkadaşlarım her sabah bana iki kere günaydın dedi, göbeğimi sevdi, öptü :) Umarım herkes böylesine mutlu bir hamilelik sürer… Hiç olumsuzluklar olmadı mı peki hamileliğimde?? Hem de neler neleerr oldu tahmin edemezsiniz!!!... Ama içinizde bir canlı büyürken, kalbi atarken, hareket ederken, hiçbir şey ondan daha önemli olmuyor…
İşte hamileliğimden kareler…

 
 
 
 
 

 
Eveett hamileliğim 40 hafta süremedi ve 34. Haftada doğum yaptım… 34 haftada tam 18 kilo aldım ve 2 kilo 100 gr’lık bir minnoş dünyaya getirdim:)  Zamanında doğursaydım, o iştahla heralde 25 kilolara ulaşırdım.
 
Neyse ki tüm doğum kilolarımdan kurtuldum. Ama hamilelik öyle bir süreç ki insan göbeğinin üzerinde koca bir dondurma kutusu, hiç bitmesin diye dua ediyor :) İşte doğum yapmadan bir gece önce de yemeğin üstüne bir kutu dondurma yiyince göbeğim mesaneme baskı yapıyor ve idrarımı tutamıyorum zannetmiştim. Bir daha o kadar yememeye karar vermiştim. Meğer doğumum başlamış ben hala dondurmayı suçlar vaziyetteymişim :) Neyse doğum hikayem de bir sonraki postun konusu olsun lafı fazla uzatmayım artık..
Herkese sevgiler ve musmutlu haftalar…
 
 

 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder