http://www.youtube.com/watch?v=Ff4qGOoyFZ8
İşte hayatımı değiştiren ses bu linkte saklı… Tam 9 hafta 6 günlük hamileyim!!! İçimden tren yolu geçiyor sanki… kalbi olan küçücük bir noktacık O :)) İşte bizim hayatımız içimde atmaya başlayan bu kalple yeni bir forma kavuştu:)
Demir,
namı diğer “Demir Adam”ın içimdeki varlığımı öğrendiğimde kendisi henüz 5
haftalıktı. Hep hamile olunca idrar testi yapıp fotoğrafını çekeceğimi
düşünmüştüm fakat hiç idrar testi yapmadım. Ben de kan tahlilimin sonucunu
çektim artık ne yapalım:)
Eşime eve kadar sabredemeyip arabada söyleyiverdim hamile olduğumu. Siz siz olun
araba kullanan eşe hamile olduğunuzu söylemeyin!! Eve kelle koltukta ulaştık
valla:))
Bu
kurabiyelerse Özge-Murat-Arca Bozkurt’dan:) Her özel anımızda yanımızda
olduğunuz için buradan kocaman öpücükler yolluyorum size:)
Sonra
hangi doktora gitsem acaba diye araştırmalara başladım. Aslında kararım netti
“TOBB Etü Hastanesi’nde doğum yapmak istiyordum bu nedenle o hastanenin kadın
doğumcularından birisine gitmeyi tercih ettim. Web sayfasına girip özgeçmişlerini
okudum, sonra fotoğrafı en babacan olandan randevu aldım:) Evet doktoruma aynen
bu şekilde karar verdim. Sonra seçtiğim doktor hakkında araştırmalara başladım
fakat bir blog dışında doktorumla ilgili olumlu-olumsuz hiçbir yazıya
rastlayamadım. Dr. Tamer BİLENSOY tüm hamileliğimi takip ederek, mutlu
sona/başlangıca kavuşmamızı sağladı. Sakin, esnek, açıklayıcı, ulaşılabilir…
Öyle “ben doktorum hayatın benim ellerimde” havalarında değil. Kendinizi sanki
bir arkadaşınızla sohbet eder gibi hissediyorsunuz. İmkanı olan herkese
doktorumu tavsiye ediyorum. Evet bir resme bakarak karar verdim, bir kumar
oynadım ama kazandım!! :) Bu arada hiç fotoğraftaki gibi değilmiş o ayrı:))
Çoookkk
mutlu bir hamilelik dönemi geçirdim. İlk aylarda biraz gece bulantıları, kendi
pişirdiğim yemeği yiyememek gibi sıkıntılarım olsa da çok kısa sürdü.
Etrafımdaki herkes tüm hamilelik sürecimde bana prenses gibi davrandı. Okuldaki
arkadaşlarım her sabah bana iki kere günaydın dedi, göbeğimi sevdi, öptü :)
Umarım herkes böylesine mutlu bir hamilelik sürer… Hiç olumsuzluklar olmadı mı
peki hamileliğimde?? Hem de neler neleerr oldu tahmin edemezsiniz!!!... Ama içinizde bir canlı
büyürken, kalbi atarken, hareket ederken, hiçbir şey ondan daha önemli olmuyor…
İşte
hamileliğimden kareler…
Eveett
hamileliğim 40 hafta süremedi ve 34. Haftada doğum yaptım… 34 haftada tam 18
kilo aldım ve 2 kilo 100 gr’lık bir minnoş dünyaya getirdim:) Zamanında doğursaydım, o iştahla heralde 25
kilolara ulaşırdım.
Neyse ki tüm doğum
kilolarımdan kurtuldum. Ama hamilelik öyle bir süreç ki insan göbeğinin
üzerinde koca bir dondurma kutusu, hiç bitmesin diye dua ediyor :) İşte doğum
yapmadan bir gece önce de yemeğin üstüne bir kutu dondurma yiyince göbeğim
mesaneme baskı yapıyor ve idrarımı tutamıyorum zannetmiştim. Bir daha o kadar
yememeye karar vermiştim. Meğer doğumum başlamış ben hala dondurmayı suçlar
vaziyetteymişim :) Neyse doğum hikayem de bir sonraki postun konusu olsun lafı
fazla uzatmayım artık..
Herkese
sevgiler ve musmutlu haftalar…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder